معنی پسران مشرقی

حل جدول

پسران مشرقی

آلبومی از سعید شهروز

پسران

انبا

ابنا

لغت نامه دهخدا

مشرقی

مشرقی. [م َ رِ](ص نسبی) شرقی. منسوب به مشرق.(از ناظم الاطباء):
هر شب قبای مشرقی صبح را فلک
نور از کلاه مغربی او برد بوام.
خاقانی(دیوان چ سجادی ص 300).
هرچه دهدمشرقی صبح بام
مغربی شام ستاند بوام.
نظامی(مخزن الاسرار چ وحید دستگردی ص 139).

مشرقی. [م َ رِ](اِخ) در مشهد به کاسه گری منسوب بود. وبه خدمت بسیار عزیزان و مردان رسید، و منظور نظر کیمیا اثر ایشان گردیده و این بیت در شکایت از اوست:
از چیست سرخ، پنجه ٔ مرجان و پای بط
گر خون بجای آب روان نیست در بحار.
(مجالس النفایس ص 215).

باد مشرقی

باد مشرقی. [دِ م َ رِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) آنکه از جانب مشرق وزد و آنرا صبا و برین نیز گویند. خُضاخِض. (منتهی الارب). قَبول. رجوع به باد، باد صبا، و باد برین شود.

علی مشرقی

علی مشرقی. [ع َ ی ِ م َ رِ] (اِخ) ابن حسین بن عروه ٔ مشرقی دمشقی حنبلی. مشهور به ابن زکنون و مکنی به ابوالحسن. محدث و فقیه بود. تولد او پیش از سال 760 هَ. ق. بوده است. و در سال 837 هَ. ق. در منزل خود واقع در مسجد قدم در حومه ٔ دمشق درگذشت. او راست: 1- شرح مغنی، در چند مجلد. 2- الکواکب الدریه، در ترتیب مسند امام احمد بر ابواب بخاری، در بیش از یکصدوبیست مجلد. (از معجم المؤلفین).

حب مشرقی

حب مشرقی. [ح َب ْ ب ِم َ رِ] (اِ مرکب) حبی است خرافی که گمان کنند خاصیت آن بزرگ و فربی کردن پستانهای خرد است. و شاید حب السمنه و حب الحنکلاء است.

پیروز مشرقی

پیروز مشرقی. [زِ م َ رِ] (اِخ) نام شاعری ایرانی بعهد باستان. در لغت نامه ٔ اسدی قطعه ٔ ذیل از او برای کلمه ٔ شایورد، بمعنی هاله و طوق و خرمن ماه شاهد است:
بخط و آن دُر دندانش بنگر
که همواره مرا دارند در تاب
یکی همچون پرن بر اوج خورشید
یکی چون شایورد از گرد مهتاب.

فیروز مشرقی

فیروز مشرقی. [زِ م َ رِ] (اِخ) تذکره نویسان او را معاصر عمروبن لیث صفاری (265- 287 هَ. ق.) دانسته و وفات او را در سال 283هَ. ق. نوشته و این ابیات را از او نقل کرده اند:
مرغی است خدنگ ای عجب دیدی
مرغی که بود شکار او جانا
داده پر خویش کرکسش هدیه
تا نُه بچه اش برد به هم، مانا.
و دیگر:
سرو سیمین تو را در مشک تر
زلف مشکین تو سرتاپا گرفت.
(از تاریخ در ادبیات ایران صفا چ 1 ج 1 ص 158).
مؤلف مجمعالفصحا نام او را مشرفی (با فاء) ضبطکرده و نوشته است که «مشرف » محله ای است در یمن و وی از مردم آن دیار بوده، و این مطلب بکلی بی اساس است.

حرف مشرقی

حرف مشرقی. [ح ُ ف ِ م َ رِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) یا حرف المشرقی. اذن الفار. درابی. مؤلف تحفه گوید: قسمی از حرف بستانی است بقدر ذرعی و با شاخهای باریک و برگ او از جانبین مثل نبات خرنوب و شبیه برگ شیطرج و از آن نرم تر و سفید و ثمرش مثل فلکه و تخمش سفید و قریب به خردل و در حدت قایم مقام فلفل و در اطعمه بدل آن و گلش سفید و در اطراف شعبها و در جمیع افعال قوی تر از حرف بستانی و مطبوخ نبات او با نبات جو جهت نزلات و رفع اخلاط سینه و تحلیل نضج مؤثر است. و داود ضریر انطاکی گوید: الحرف الشرقی، یطول فوق ذراع بسیطالورق و بزره یقارب الخردل [و هی اعظم حده من سائر انواعها].